Veiligheid

Als voormalig politiecommissaris weet ik hoe belangrijk nabijheid is voor echte veiligheid.
Te vaak worden repressie en preventie los van elkaar gezien, terwijl ze elkaar net versterken.
Daarom pleit ik voor wijkagenten die zichtbaar, aanspreekbaar en aanwezig zijn — niet alleen om klachten op te vangen, maar om echt deel uit te maken van de buurt.
Mensen hebben niet genoeg aan camera’s of statistieken.
Ze willen iemand in de straat, een gezicht, een agent op wie ze kunnen rekenen.

De drempel naar politie moet omlaag

Een veilig gevoel begint bij bereikbaarheid. Het huidige systeem is te bureaucratisch en ontoegankelijk. Slachtoffers die voor gesloten deuren staan of dagen moeten wachten voor ze aangifte kunnen doen, krijgen geen vertrouwen. Daarom moeten  wijkkantoren opnieuw bereikbaar worden, liefst 24/24 op strategische plaatsen, zodat mensen laagdrempelig terechtkunnen met hun zorgen. Daarnaast geloof ik in een politie die luistert, actief betrokken is in de wijk en samen met burgers bepaalt wat er nodig is. Alleen zo brengen we veiligheid terug naar waar ze hoort: tussen de mensen

Niet blind op repressie bij drugs

De groeiende drugsoorlog in Antwerpen toont aan dat louter extra politie of leger geen oplossing biedt. In plaats daarvan pleit ik voor een geïntegreerde aanpak: preventie, regulering en hulpverlening, met repressie enkel waar nodig. Duitsland en Portugal tonen dat legalisering en decriminalisering leiden tot meer grip op de markt, minder geweld en effectievere hulp

Zwijgcultuur en politiegeweld aanpakken

Politie mag nooit oncontroleerbaar zijn. Verschillende zaken hebben aangetoond hoe zwijgculturen en gebrek aan richtlijnen leiden tot schokkende fouten. Daarom moeten leidinggevenden verantwoordelijkheid nemen, incidenten transparant gemeld worden, en moeten agenten steviger opgeleid worden om problematische situaties onmiddellijk aan te kaarten.